Weten waarom en waarvoor je iets doet. Dat is waarom we ervoor kozen om ondanks onze spanning dit toch te doen. Zijn spanning kwam naar voren toen ik vroeg of hij er zin in had. Hij zei ‘ja en nee’.

Allereerst vroeg ik naar de ‘nee’ om die te adresseren en onderzoeken wat die zegt. Hij deelde over zijn spanning ‘aha dus je vindt het spannend omdat het belangrijk voor je is?’. Daarna door naar de ‘ja’. Dat was lastiger verwoorden. Vooral uit zijn veranderende gezichtsuitdrukking en houding bleek dat hij het leuk vond om, wat hij nu allemaal wist, te delen met anderen.